King (oorspronkelijk opgericht als H.N. White Compagny) is een voormalig productiebedrijf voor muziekinstrumenten in Cleveland, Ohio (USA), dat de handelsnaam "King" gebruikte voor zijn instrumenten. In 1965 werd de naam veranderd in "King Musical Instruments".
Op www.hornmatters.com las ik vrij vertaald, en hier en daar wat ingekort, het volgende:
Afhankelijk van je leeftijd en je achtergrond kan de Altonium gezien worden als vreemd, zeldzaam, cool, schattig of als een oude vriend die terug is van weggeweest. De Altonium had of heeft meerdere voordelen. Vroeger (grofweg de jaren '40 tot '70) werden de meeste Altoniums gebruikt als vervanger voor de Franse hoorn in een fanfare. Een groot pluspunt van dit instrument is de ergonomie. Ik zou deze hoorn urenlang vast kunnen houden zonder echte problemen; het gewicht ligt dicht bij het lichaam en de vereiste handposities zijn redelijk comfortabel te noemen. Van de andere kant is het een nadeel dat het zicht naar voren toe wel enigszins geblokkeerd wordt. Inmiddels is het wel duidelijk geworden dat de mellofoon de Altonium heeft verdrongen. Gezien door de ogen van nu zien de Altoniums er erg ouderwets uit, maar eerlijk gezegd is het wat mij betreft een ontwerp dat qua ergonomie best opnieuw gebruikt zou kunnen worden.
Waarom vertel ik dit?
Tot zover dit stukje. Toen ik op 16 februari 2018 zag dat er op marktplaats een Altonium werd aangeboden, moest ik gewoon reageren! Hij werd te koop aangeboden door ene Mark uit Dordrecht van wie ik het instrument uiteindelijk heb gekocht voor € 175,00. Het betrof volgens hem een bijzonder instrument met een al even bijzondere geschiedenis. Volgens Mark was er namelijk met dit instrument overal in Europa "voor de groten der aarde" opgetreden. Deze Altonium maakte deel uit van het toenmalige circus Royal uit Dordrecht dat helaas in 2011 failliet is gegaan. Op een zeker moment kwam er een oudijzerboer langs om alles op te kopen wat nog van enige waarde was. De Altonium hing op dat moment aan een haak in de keuken. Toen Mark de oudijzerboer zag aankomen, nam hij het instrument van zijn haak en legde deze in de achterbak van zijn auto. Op deze manier heeft hij dit prachtige instrument gered van de schroothoop.
Toen het instrument op 28 februari 2018 bij mij binnenkwam bleek het technisch in orde te zijn. De buizen zaten los, de ventielen waren soepel en de viltjes waren vervangen. Desondanks zag het instrument er ‘verweerd’ en vlekkerig uit. Ik heb daarom het instrument eerst gereinigd volgens de elektrolytische reinigingsmethode. Ik ben bewust niet meteen met zilverpoets in de weer gegaan omdat het instrument een zilver satijnen afwerking heeft en het zou zonde zijn om deze er meteen af te vegen. Hoewel deze reinigingsmethode een soort van paardenmiddel is, bleef het instrument toch wat vlekkerig. Vervolgens ben ik toch voorzichtig met zilverpoets in de weer geweest met uiteindelijk het volgende resultaat:
Via het internet kwam ik erachter dat de King Altonium op de markt is gebracht door de firma H.N. White. Er waren 2 versies van dit model, namelijk de F-hoorn (1146) en de Eb-hoorn (1148). Mijn Altonium bleek een Eb-hoorn uit 1937 te zijn. Tevens las ik dat de F-hoorn aangeblazen dient te worden met een F-hoorn mondstuk, terwijl de Eb-hoorn aangeblazen dient te worden met een althoorn mondstuk. Dit laatste kwam mij goed uit, omdat ik gewend ben aan mijn Denis Wick 5 mondstuk.
Dit instrument is overigens elders op deze website te zien en te horen. Nieuwsgierig? Klik maar eens op 'muziekclips'.