De cornet stamt -in tegenstelling tot de trompet- af van de posthoorn en is dus: een hoorn! Een kleintje weliswaar; cornetta (Italiaans) betekent namelijk 'posthoorntje'. De buis van de cornet is gemengd cilindrisch; wat wil zeggen dat de buis tussen het mondstuk en de beker steeds wijder wordt. Dit in tegenstelling tot de buis van een trompet. Die is cilindrisch; die wordt dus niet wijder. Hierdoor heeft de cornet een mild geluid terwijl de trompet een scherp geluid heeft. Toen rond de eeuwwisseling de jazz als muziekstroming opkwam, kreeg de cornet vanwege zijn 'jazzy' geluid daarin een belangrijke plaats. Helaas moest de cornet gaandeweg steeds meer wijken voor de trompet. Hij wordt tegenwoordig nog wel gebruikt in de rock- en popmuziek. Hij komt uiteraard ook nog voor in brassbands, fanfares en harmonieorkesten. En natuurlijk ook nog in dweilorkesten.
Dan het merk Schenkelaars; dit merk ligt niet zo lekker in de markt. Ik vond 2 stukjes op internet over Schenkelaars. Het eerste stukje komt uit de tijd dat Schenkelaars nog bestond en het tweede stukje komt van een trompetforum en is door mij vrij vertaald vanuit het Engels:
Stukje 1
Eigenlijk vormen wij hier in Nederland maar een raar volkje. We hebben een flink stuk industrie waarmee allerhande zaken op de markt worden gebracht. Zo zou elke rechtgeaarde vaderlander verheugd moeten zijn over in het nationale bezit van een eigen bloeiende automobielindustrie. Maar wat zie je? IJverige mannen van Rijkswaterstaat rijden rond in vierwielers uit het Oostblok. We praten allemaal graag over economie, knikken eendrachtig wanneer het er om gaat dat het hemd nader is dan de rok, maar laten het, wanneer het om ons nationaal product gaat, plotseling afweten. Een vreemd verschijnsel dat ook geconstateerd moet worden in de wereld van de blaasmuziek. Vraag het maar aan tien muzikanten. Ze bespelen eendrachtig buitenlandse instrumenten. Vaak Amerikaanse. Waardoor gedacht zou kunnen worden dat Nederland geen eigen blaasinstrumentenfabrikant kent. Het tegendeel blijkt echter waar te zijn. Zou er dan zoveel verschil in kwaliteit zitten dat men in de regel kiest voor een buitenlands merk? Of zijn er andere zaken die hier een rol spelen?
Stukje 2
Als je er een vindt heb je misschien het geluk dat je te maken hebt met een uiterst zeldzame goede Schenkelaars. Maar betaal in elk geval niet teveel. Je zult hem nooit voor een redelijke prijs opnieuw kunnen doorverkopen als je later wilt overstappen op een ander instrument. Dus een Schenkelaars is voor altijd (omdat je hem niet opnieuw kunt verkopen)!
Maar wie is of was Schenkelaars?
Harrie Schenkelaars was magazijnmeester bij een sigarenfabriek. Daarnaast speelde hij schuiftrompet in het Rembrandt Theater en verkocht blaasinstrumenten van Gebr. De Prins uit Antwerpen. Toen hij een oud-medewerker van de firma Mahillon uit Lier kon aantrekken begon hij op 11 april 1928 een eigen werkplaats, eerst aan de Willemstraat in Eindhoven en vanaf 1934 aan de Bleekstraat in Eindhoven. Aanvankelijk werden er trombones gebouwd, later ook Franse hoorns, althoorns, trompetten, tuba's, klarinetten en slagwerk. Vanwege de geweldige groei, met name door de export naar Amerika, werd in 1953 een nieuwe fabriek aan de Ruysdaelbaan in Eindhoven in gebruik genomen. Ook kreeg de fabriek een filiaal in Veldhoven, waar alleen saxofoons werden geproduceerd. In 1956 verhuisde Harrie Schenkelaars naar Waalre, hij werd ridder in de Orde van Oranje Nassau en overleed aldaar.
Uit zijn In Memoriam bleek dat hij instructieavonden door het hele land en in België verzorgde en dat hij 'jonge muziekgezelschappen les had gegeven, hun dirigent was en ze hielp tot volle bloei te komen. Honderden mensen hadden dank zij hem de muziek ontdekt en leren spelen.' Het bedrijf verhuisde na zijn dood later nog naar Best maar ging failliet. De inventaris werd aan Music All In (First Brass) in Noordwijk verkocht en werd later doorverkocht aan Adams Muziekinstrumenten in Thorn.
Waarom vertel ik dit?
Op 25 augustus 2017 verscheen er een advertentie op marktplaats waarin er een cornet werd aangeboden van het merk Schenkelaars:
Het bleek een Schenkelaars-cornet te zijn van het type Sapphire. De vraagprijs was -inclusief koffer en mondstuk (Vincent Bach Corp. 7C)- slechts € 50,00. Omdat ik zag dat er 2 deuken inzaten heb ik € 30,00 geboden en dat werd akkoord bevonden. Aangezien de verkoper in Hoogerheide woont heb ik hem voor € 8,15 naar mij laten opsturen.
Er bleken 2 forse deuken in te zitten en de kurkjes waren aan vervanging toe. Ook was het derde knopje van een ander model erop gezet. Voor € 40,00 (is bijna net zoveel als de aanschafwaarde) heb ik de deuken eruit laten halen en de kurkjes laten vervangen. Via Music All In in Noordwijk heb ik nog een origineel knopje op de kop kunnen tikken welke ik voor de oorspronkelijke Schenkelaarsprijs (€ 6,00) mocht meenemen. Dus resumerend, ik heb nu een mooi gereviseerde Schenkelaars Sapphire cornet voor de meeneemprijs van € 84,15. Het bouwjaar is vermoedelijk 1964.